editoriaal
Zwaarddans 26 zit er op! En het was weer goed. Goed voor de dansers, want droog en niet te koud. Goed voor de toeschouwers, want vooral in de stereo-uitvoering goed gedanst. Goed om nooit te vergeten, want een eerste (geslaagde) kennismaking met de rapper-dance en vooral voor de eerste (ongewilde) uitvoering met twaalf dansers in plaats van elf. Maar lees daarover verder...
uit de familie
Wij blijven bij de treurige berichten. 25 maart, de dag voor de zwaarddans overleed Mariette Grangé, moeder van Mon Westers en grootmoeder van Saskia en Roel. Hoewel voor de meesten van ons onbekend leefde zij sterk mee met de groep. Zij stond er op dat Mon de zwaarddans mee zou dansen ook al wist zij, dat zij er dan niet meer zou zijn... Wij herinneren haar als entoeziaste toeschouwer, wanneer wij de bezemdams uitvoerden op Mon en Liesbeths bruiloft of wanneer wij Driekoningen gingen zingen. Wij bieden onze leden en hun familie onze oprechte deelneming. aan bij het verlies dat hen treft.
aanvulling 2 (twee)
De dinsdag heeft er weer twee leden bij. Hierbij de aanvulling van de lijsten verschenen in 't Zweertdanserke 83 en 84 :
| Jurgen CAFMEYER | Armand Segerslei 117 b.1 - 2640 Mortsel | 03/440 01 30 |
| Erika VAN ROMPAEY | Armand Segerslei 117 b.1 - 2640 Mortsel | 03/440 01 30 |
medajjes
Voor drie zwaarddansers had nummer 26 méér betekenis dan voor de anderen. Marc Hanssens ging Renaat vervoegen met 25jaar deelname en kreeg bijgevolg de zilveren medajje van Lange Wapper. Marc miste inderdaad enkel en alleen de allereerste keer en was voor het overige iedere keer prezent, waarvan een heel groot deel als (zeer verdienstelijke) nummer 11. Profisiat Marc! En op naar de gouden medajje bij 30!
Een andere (ook zeer verdienstelijke) nummer 11 maakte 15 jaar rond: Marc Brijs. Hij kreeg de gouden medajje met het Stadswapen. Wie al eens boven op de zwaarden gestaan heeft vergeet niet licht zijn ijzeren greep om de enkel en is hem daarvoor zeker dankbaar bij hachelijke momenten. Profisiat en bedankt Marc!
Last but not least: Ludo Heylen behaalde de zilveren medajje met stadswapen voor tien jaar trouwe dienst. Hij was het die, toen Renaat het niet meer zo zag zitten, Lange Wapper naar Japan leidde, maar zelf toen in de problemen raakte door van de trap te sukkelen en zijn arm deerlijk te ontwrichten. Bedankt Ludo en wij doen verder !
Mark van Orshoven was voor de 22ste maal present. Ook hem bedachten wij met metaal. Maar over onze (fantastiche) nar willen ze het later nog eens uitgebreid hebben.
Sommigen vragen zich af hoe dat eigenlijk zit met die medajjes.
Wel, in den beginne, wanneer wij vijf jaar dans achter de rug hadden, gingen wij de eerste medajjes uitreiken. Dat waren er zes van de oorspronkelijke dertien: Piet Bombeke, Herman Leys, Renaat Van Craenenbroeck, Erik en Werner Van Echelpoel en Ludo Wellens. Wij gingen toen gewoon op zoek naar een geschikte medajje en kochten op de Oude Koornmarkt zes bronzen medajjes met het Wapen van de Stad Antwerpen en wij lieten die dingen op de rugzijde graveren en brachten een lint aan.
Het was logisch dat wij voor tien jaar zilveren en voor vijftien jaar gouden medajjes aankochten met dezelfde afbeelding.
Maar de kat kwam op de koord bij twintig jaar deelname. Wat gedaan? Renaat kwam eenzaam aan de leiding en kreeg geen medajje, maar een tekening met de zwaarddans - een oplossing die Ludo Heylen uitgedokterd had. Een jaar later dook het probleem opnieuw op met Marc Hanssens. Renaat op speurtocht bij diverse graveurs dook een grotere medajje op. Tijdelijk alweer opgelost. Zo kregen ook Jan Leys en Herman Suetens een bizonder grote medajje toegekend. Maar al deze medajjes verschillenden onderling nogal sterk en het werd alsmaar moeilijker iets degelijks te vinden... Zo ontstond dan de idee om ter gelegenheid van 25 jaar zwaarddans een eigen medajje te laten slaan. Hierop staat de finale van de zwaarddans afgebeeld zoals op onze stikker. Meteen hadden wij een uitweg gevonden:
bronzen zwaarddansmedajje : 20 jaar deelname
zilveren zwaarddansmedajje : 25 jaar deelname
gouden zwaarddansmedajje : 30 jaar deelname
En verder? Weten wij nog nie? Wij hebben tijd tot 2004 om daarover na te denken.
Nu is het zo, dat wij verleden jaar besloten deze spesiale zwaarddans-medajje ook uit te reiken aan mensen die zich bizonder verdienstelijk hebben gemaakt voor de zwaarddans. Zij krijgen wel de medajje, maar zonder lint.
Zo bedankten wij vorig jaar Annemie Gerené‚ en Lieve (Tuurke) Van Velthoven voor hun jarenlange hulp achter de schermen. En meteen vertelden wij erbij dat het eigenlijk een eerbetoon was aan ALLE meisjes die bijdroegen in al die vijfentwintig jaar aan het welslagen van die éne dag. Ook in dat jaar bedankten wij Maureen Tinker en Trevor Stone voor hun herhaald bezoek, maar vooral om de bekendheid, die zij ons gegeven hebben in het buitenland, voornamelijk dan in Groot-Brittanië en de Verenigde Staten. Dit jaar hebben wij dan onze drukkers willen bedanken: Mieke en Mark Vaessen, die al 25 jaar onze affisjes omzeggens gratis drukken! En dat dan dikwijls nog op het laatste moment... Bedankt Mark en Mieke! Wij hopen nog lang op jullie te kunnen rekenen. Niet alleen onze drukkers wilden wij dit jaar in het daglicht plaatsen, maar ook onze muzikanten. Zo schonken wij de spesiale zwaarddansmedajje aan Erwin Leys als een eerbetoon aan ALLE trouwe trommelaars, aan Jan Vroman als een erkenning van zijn inspanningen om de muzikale begeleiding jaar na jaar te verbeteren en tevens als een eerbetoon aan ALLE doedelzakspelers en aan Kaat Van Bouwel als een eerbetoon aan ALLE overige muzikanten, het zij violen, fluiten, draailieren of wat ook. Bedankt allemaal muzikanten: jullie hebben flink bijgedragen!
twaalf (12)
Zondagmorgen 26 maart 1995. Tien uur tweeëndertig. De muzikanten zijn net van voor de katedraalingang verjaagd: "de mis gaat beginnen!". De derde uitvoering van de zwaarddans is in volle gang. Bij de "brug boven" komen er zes dansers aan één kant te staan. Kommentaar van Renaat: "Moeten wij daar zo dikwijls voor oefenen?". Bij het uitlopen naar de volgende "brug boven": van hetzelfde laken een pak! Kommentaar: "Amaj, amaj!". Komt na nog wat ronddansen de ster aan de beurt. Vanuit Renaats sentraal hoofdkwartier klinkt het: "Pare nummers eerst!" en Renaat begint de namen te noemen van de pare nummers: "Joris...Rudi... enzovoort...Marc Brijs". Op dat moment valt Renaats frank en staart hij ongelovig naar Marc Brijs. Onmogelijk dat Marc paar is! Nog maar eens geteld dus... Terwijl de anderen nog een ronde draaien begint Renaat terug de pare nummers aan te duiden om opnieuw bij Marc Brijs te belanden. Ervan overtuigd weer eens verkeerd te hebben geteld (hij deed voor de eerste keer mee die morgen...) haalt Renaat de schouders op en zegt "Wij zullen wel zien.". Marc Brijs die op dat moment al duchtig aan zijn onpaar-zijn aan het twijfelen was, was aan het tellen geslagen en seinde aan Renaat en iedereen die het horen kon:"Wij zijn met tienen!" Er gaat de meesten een lichtje op: daarom klopte de brug geknield en de brug boven niet ... Maar nog was die frank niet helemaal gevallen of Marc riep deze keer: "Nee, met twaalven!". En inderdaad, na zesentwintig jaar zijn wij er in geslaagd een uitvoering te brengen met twaalf dansers, zonder ook maar even te aarzelen (de dubbele telling niet meegerekend). Wat was er gebeurd? Wel ons voortreffelijk paard Pierre Timmerman had te verstaan gegeven dat hij graag wel eens een keertje meer meedanste en Renaat had hem in de dans gestopt en had dan alleen maar vergeten er iemand anders uit te halen... In ieder geval zo maakten wij geschiedenis en als ge binnenkort leest dat de Antwerpse zwaarddans met twaalf dansers wordt uitgevoerd, eventueel met een foto erbij als bewijs, dan weet ge waar de wind vandaan komt, nietwaar?
Wij hadden graag op de voorpagina van dit 't Zweertdanserke een foto van dit historisch gebeuren afgedrukt, maar konden er geen tijdig op de kop tikken. Wie kan ze ons bezorgen? Mits technisch mogelijk afdruk beloofd in één van de volgende nummers.
waardering
Naast Duinkerke waren dit jaar ook een zevental vrienden uit Quevaucamps aanwezig. Zij bereiden zich voor op de "outing" van hun zwaarddans, voorzien voor karnaval 1996. Eén van hen was zodanig onder de indruk van onze zwaarddans, dat hij ons een verjaardagskaart stuurde met als tekst:
1970 a été une année très spéciale...(volgt dan een gedrukte opsomming van belangrijke gebeurtenissen in dat jaar) mais le meilleur de tout: ça a été l'année de naissance du groupe de Danses d'Epées 'De Lange Wapper'!
en hij voegt daaraan toe:
Uw voorstellingen van de reizwaarddans waren prachtig. De sfeer bij de eerste opvoering! Met de twee teams was het gewoon adembenemend. Nog proficiat voor al uw werk sedert 25 jaar!
Wel, dat doet plezier! Bedankt, Eddy Foré !
materiaal
Een probleem dat zich vorig jaar stelde, toen wij met twee teams tegelijkertijd wouden dansen, was het gebrek aan het nodige materiaal. Het kwam echter allemaal in orde. Marc Dewachter bezorgde de groep twaalf nieuwe zwaarden. Herman Suetens maakte schoenen en banden bij (wij gingen bellen kopen in Portugal!) en Annemie Gerené zorgde voor een voldoende aantal hemden. Dat alles behoorde sindsdien de groep toe. Anders was het gesteld met de tweede vlag en vendelstok die wij nodig hadden. Die werden ons vorig jaar welwillend door Rudi Jacobs ter beschikking gesteld. Rudi bood ons dit jaar de kans aan om én vlag én vendelstok aan een zeer schappelijke prijs over te kopen. Kans, die wij gretig met beide handen hebben aangegrepen. Zo beschikken wij dus nu ook over twee vlaggen met de Antwerpse burcht en over twee vendelstokken. Bizonderheid: de nieuwe vendelstok bestaat uit 2 delen, wat het transport heel wat vergemakkelijkt. Bedankt Rudi!
Zo zijn wij weer voor een tijdje gerust, tenminste als de geruchten als zou Renaat het in zijne kop gestoken hebben om binnenkort met drie teams te dansen op losse grond berusten...
Drie teams... Voldoende leden hebben wij nog niet, maar er komen er volgend jaar alweer een aantal nieuwe bij. De jongeren zitten op hete kolen om er ook bij te horen... En drie kapiteins ofte nummer ééns hebben wij ook. Eigenlijk hebben wij vergeten Eric Dewachter te felisiteren met zijn eerste openbaar optreden als kapitein. En dat komt dan omdat die gebeurtenis eigenlijk gepland was voor vorig jaar, maar toen zat Eric met de griep. En dit jaar zat hij met de poepers! Profisiat, Eric. Bij deze, al is het dan wat laat...
Materiaal. Ik zie voor mij het verongelijkte gezicht van Annemie. Zij heeft vorig jaar hard gewerkt aan de hemden, zorgt met Tuurke en met andere vrouwen voor was en strijk en wat blijkt? Er is een hemd verdwenen!!! Al sedert vorig jaar... Kan niemand ons vertellen waar dat ergens kan uithangen? Of heeft iemand vergeten het terug te geven? Alle inlichtingen zijn welkom en worden nagetrokken.
Redaktieadres
Renaat Van Craenenbroeck
Vleminckveld 29
2000 Antwerpen