EDITORIAAL

Ongelooflijk! Dan vertelt ge op een dinsdagavond dat wij gaan proberen 't Zweertdanserke terug regelmatig onder uw ogen te brengen en dan zegt ge daarbij terloops dat het misschien geen slecht idee is van eens terug 't een en 't ander over te nemen uit vroegere Zweertdanserkes of daar merkt men luidkeels bij op: “Ja, maar, zo is ’t gemakkelijk!" Precies of Zweertdanserkes in mekaar boksen zo eenvoudig is...

VINCE

Onze vriend Vince is niet meer. Kort na zijn tweeënveertigste verjaardag is hij heengegaan. Wij verliezen in hem een gevoelige kameraad, altijd bereid te helpen en een ware zwaarddansfan.

Enkelen onder ons herinneren zich allicht onze eerste kennismaking met hem. In Birmingham in 1968, wanneer wij op uitnodiging van de Wayfarers Morris Club daar met de groep waren. Vince was verantwoordelijk voor het logies en zijn liedjes en zijn gitaarspel bezorgden ons menige prettige avond.

Als zwaarddanser trok Vince ook met ons mee naar Malton. Wij hadden één danser te kort om met elven te dansen en Vince ging dolgraag mee. Wij stoomden hem klaar en hij ging mee op voorwaarde, dat hij geen Engels zou kennen! Over de komische situaties die ontstonden wist hij later telkensweer met veel verve te vertellen...

In 1982, '83 en '84 danste hij met ons mee op Halfvasten en in latere jaren, wanneer hij niet meer kon meedansen, was hij toch steeds aanwezig en stond hij er op zijn steentje bij te dragen Door rond te gaan met de kollektebus.

Vince hield van zijn gitaar, van zijn muziek, van zijn kinderen en van de groep.

En hij kon daar zeer gevoelig over doen wanneer de eenzaamheid hem te veel werd en hij kwam praten en vertellen, vertellen ...

In Wilrijk na zijn en ons optreden in de kinderboerderij was hij heel gelukkig over de geslaagde dag. Hij kon er toen niet over zwijgen.

Vince, wij hopen dat ze hierboven voor u een pracht van een gitaar hebben klaar staan en dat gij wanneer ik u dan terug ontmoet gij uw prachtig "Lord of the Dance" zult inzetten.

Tot ziens, Vince. Wij vergeten u niet.

ER BIJ ZIJN

Denk er aan, dat wij donderdag 16 september aanstaande de koppen bijeen steken.

Algemene vergadering dus. Wat willen wij allemaal bespreken? Eerst en vooral: ons plan om ook de donderdagavond in het geheel te betrekken. Waarom? Om opleiding te geven. De bedoeling is dan wel dat wie geïnteresseerd is om iets bij te leren of bij te schaven de kans krijgt om gedurende maksimum één uur daaraan te werken. Het voordeel daarvan is duidelijk: het verhindert dat een aantal onder ons zich vervelen, omdat ze weinig of niets bijleren én langs de andere kant werkt zulk systeem véél vlugger.

Dat kost echter geld. Dus moeten wij ook de hoogte van het lidmaatschap eens bespreken. Wij denken ook aan ereleden en steunende leden...

En dan is er 25 jaar zwaarddans in 1994. Gaan wij een andere groep uitnodigen? En wie? Gaan wij een colloquium inrichten? Iets uitgeven? Een avond inrichten zoals vorig jaar in november? Andere ideeën?

En wat met het idee om met twee teams te dansen? Hoe lossen wij de materiaalkwestie op? Met sponsors, ereleden, steunende leden?

En zouden wij voor de zwaarddans misschien niet eens allemaal een nieuwe passende (zowel in breedte als lengte) broek kopen?

En hoe zit het met de gedachte van het kollokwium? Piet De Gryse heeft daartoe reeds een fameus steentje bijgedragen...

En dan: vernieuwing van het dansprogramma? Andere aktiviteiten? Wat met onze muziek? Er is verdomd zo véél te bespreken: daarom stipt om 20.30 u gaan wij van start. Probeer er zo talrijk mogelijk bij te zijn en lukt het je echt niet, wel ik denk, dat wij er nog een tweede vergadering zullen moeten aan besteden!

AFFISJES

Graven in het verleden... 25 Jaar zwaarddans levert ons een heel stel affisjes op. Het eerste jaar moesten wij het nog zonder stellen: wij hadden immers geen foto's of ander illustratief materiaal.

Wij haalden in 1971 onze schade in! Wij produceerden de grootste affisje die wij tot op heden hebben gebruikt!!! Bijna viermaal het formaat van een A4... Wij hadden toen zo veel last om ze in de winkels geplaatst te krijgen, dat we in latere jaren ons bescheidener zijn gaan opstellen. Maar die eerste trots wilt ge ons allicht vergeven. Wij spraken van Breugeliaanse zwaarddans en gebruikten als foto een foto die in de Nieuwe Gazet verschenen was (dezelfde foto hebben wij nog laten drukken op een soort postkaart). Wij dansten toen maar vijf keer. Begrijpelijk als ge weet, dan we moeite hadden om elf jongens bij elkaar te krijgen. In 1972 lieten wij de betiteling Breugeliaans vallen en gingen wij drie jaar lang spreken van middeleeuwse zwaarddans.

Was in 1972 het formaat nog langs de grote kant, vanaf 1973 zaten wij zowat op het huidige formaat. In 1973 veranderden wij daarenboven van foto: het werd de gekende geslaagde foto van Luk Frateur uit 1970 waarop de laatste figuur is afgebeeld met als achtergrond het portaal van de katedraal. Wie de eerste maal meedanste (in 1970 dus) heeft als aandenken deze foto op blok (dat was toen mode!) gekregen, met op de rug de handtekening van de deelnemers.

De affisje van 1972 vermeldde ook een eierdans (zie afbeelding). Het zou bij een enkele poging blijven...

Vanaf 1975 heet het traditionele zwaarddans en zo annonceren wij onszelf nog steeds. De foto van Luk blijft meegaan tot in 1978. Wij hebben ondertussen in een heleboel kleuren gedrukt: groen, paars, bruin, blauw, wijnrood. Kleur was een jaarlijks terugkerend probleem: het was taboe om een kleur van één van de traditionele politieke partijen te gebruiken (de winkeliers waren daartegen).

Groen kon toen nog, het had nog niet de betekenis van nu. En blauw, ja, blauw dat was een mistrap...

Vanaf 1977 dansen wij zes keer.

In 1979 een nieuwe foto: deze keer van de brug geknield. Waar haalden wij ze alweer vandaan? Vraagteken. Deze lay-out ging vier jaar mee, tot in 1982.

In ons muzeüm ontbreekt enkel de affisje van 1980. Kan iemand ons deze nog bezorgen?

Vanaf 1983 gaan wij over op tweekleurendruk. Op de achtergrond een krantefoto, weerom van de Nieuwe Gazet (goeie fotografen hebben ze daar!). In 1983 kondigen wij de komst van Grenoside aan. En zij kwamen. In 1985 kondigden wij de komst van Javorina aan en zij kwamen in ...1987. Wel opnieuw aangekondigd.

De affisje van 1989 is een merkwaardigheid! Niet alleen kondigden wij de komst van Bagnasco, maar de zetter moet zat geweest zijn, want de tekst is lichtjes door elkaar gehaald!!!

In 1992 kondigden wij de komst van Markina aan, in 1993 Goathland.

11 jaar lang dezelfde lay-out. Wie voelt zich geroepen om onze affisje in een nieuw (betaalbaar) kleedje te steken?

Nog één ding over de affisjes. Al onze affisjes zijn gedrukt door Mark en Mieke Vaessen (drukkerij Offset Vaessen, Brasschaat) en omzeggens steeds gratis. Onze hartelijke dank aan deze sponserende simpatizanten van het eerste uur

NOTEREN !!!

Even er aan herinneren dat het fameuze koppen tellen doorgaat op zondag 24 oktober 1993 (en niet 1994 zoals de zetduivel beweerde!) in het gebruikelijke lokaal Aalmoezeniersstraat 66 stipt om 16.00 uur. Alle zwaarddansers die in 1994 willen meedoen op post: wellicht proberen wij al eens uit wat dansen met twee teams inhoudt. De overige data staan nog niet vast. Zonder fout maken wij ze bekend in het oktobernummer van 't Zweertdanserke. Enkele dataproblemen met andere organizaties bezorgen ons momenteel een hoop kopbrekens.

Eén datum staat wel vast: zondag 13 maart 1994: zwaarddans.

Wij zijn wel gevraagd voor een optreden in Bergen-op-Zoom op 18 september 1993. Mark Dewachter organizeert hiervoor: Renaat is stage geven in Borzée. Nieuws hierover op de oefenstonden of bij Mark (tel. 448 03 49).

OPENSTAANDE BETREKKING

Stapels foto's van de zwaarddans hebben wij... En een hele reeks geklasseerde en gedateerde foto's. Mark Van Orshoven heeft daar destijds voor gezorgd. Is er iemand bereid archivaris te spelen en alle losse foto's eens grondig te bestuderen om ze te dateren en daarna te klasseren? Materiaal is voorradig. Hulp wordt graag verstrekt.

Bij deze ook een oproep aan alle bezitters van films of video's uit de allereerste jaren en ook later. Wij zouden die graag kopiëren op video. Deze oproep geldt niet alleen voor de zwaarddans, maar ook voor andere optredens van de groep. Zo hebben wij enige problemen met hoe of de narrendans alweer ging. En er zijn nog wel dansjes die we ondertussen vergeten hebben... Wie wil ons daarbij helpen? Volgend jaar willen wij ook ons muzeüm (!) eens open stellen...


Redaktieadres

Renaat Van Craenenbroeck
Vleminckveld 29
2000 Antwerpen


de dansgroep - de zwaarddans - Renaat Van Craenenbroeck

inhoudstafel - hoofdmenu