wensen wij u en wij melden met vreugde, dat wijzelf erg blij zijn: het is nog december en wij werken aan het decembernummer! Eindelijk is het ons dan gelukt de achterstand in te halen... Speekmadolje voor onszelf!
6 december staken de zeven wijzen van het bestuur weer de koppen bij elkaar. Voor het eerst waren zij voltallig. Er is dan ook een aardig stukje afgebabbeld. Wij proberen kort en bondig het voornaamste onder uw ogen te brengen:
uit de familie
Piet De Gryse had pech en reed zijn wagen in de prak, gelukkig zonder al te erge gevolgen voor hemzelf.
De hevige storen van voor een paar weken bezorgde Mark Van Orshoven de schrik van zijn leven, toen het raam van zijn slaapkamer het begaf in het midden van de nacht, terwijl op hetzelfde moment Frank Van den Hof achter de beplating van zijn garage aan het draven was. Dat zijn zo van die dingen…
herinnering
Wij laten ons goed hart nog maar eens zien en drukken hierbij nogmaals de data van de herhalingen van de zwaarddans af. Schrijf ze nu verdomd ergens goed op (ge hebt nu een nieuw notaboekje); zodat wij niet meer moeten horen, dat gij het weer "vergeten" had... Daar gaan wij:
22 januari - 12 februari – 4 en 25 maart
En telkens om 16 00 uur a.u.b..
rattle up, my boys (8)
Remember the Plough (Denk om de ploeg!)
Sommige zwaarddansteams in de landelijke gebieden hebben bindingen met de oudere (en vroeger totaal afzonderlijke) gebruiken van Plough Monday (Ploegmaandag). Bij dit gebruik trok men rond in het dorp met een ploeg en men ploegde de tuin om van die eigenaars, die met niets voor de pinnen kwamen, wanneer ze verzocht werden om "Remember the Plough".
Het huidig team Van Goathland is nog steeds gekend onder de naam Plough Stots, waarbij het woord stot in het plaatselijke dialekt os betekent. Vooraleer zij hun traditionele rondgang aanvangen voeren zij nog een ploegwijdingsceremonie uit. Meestal gebeurt dit op de zaterdag die Plough Monday (dit is de maandag zo dicht mogelijk bij 6 januari - Driekoningen) voorafgaat. Heden ten dage is de ploeg geen echte meer en het geheel is erg ingekrompen, maar toch bestaat er nog een sterke lokale interesse voor en brengt het heel wat volk op de been.
De oude rondgangen moeten heel iets anders betekend hebben als ontspanning, wanneer ze stadjes en dorpen in de omgeving afliepen. Maar alles verliep blijkbaar in het beste humeur, ook al wordt er gefluisterd, dat de vissersvrouwen van Whitby hen slijk, eieren en zelfs gloeiend héte muntstukken naar het hoofd wierpen, voor ze met hun dans van wal mochten steken. Het verzamelde geld werd gewoonlijk in één pot tesamengebracht.
Voor de beste inzamelaar was er een prijs voorzien. De rest, die voor een gedeelte ook bestond uit giften
in natura, werd verdeeld onder de teamleden, na aftrek van de gemaakte kosten. In die kosten was de Plough Stot Rosh begrepen, een avondje eten en dansen om het einde van de rondgang te vieren.
Van het Skelton team is bekend, dat zij op het einde van de jaren 1890 hun dans veranderd hebben van acht dansers naar zes, zodat zij beter uit kwamen met hun ingezamelde giften.
Zulke rondgangen vertegenwoordigden dikwijls heel wat meer, dan even "hoekje om lopen". Zo maakte rond 1850 het team van Askham Richard, in de buurt van York, een trip naar de buitenwijken van Leeds. Zij bezochten 24 (!) dorpjes en legden iets van een 60 mijl (zowat 108 km) af. Deze "wandelingen" maken het ons eerder moeilijk vast te stellen in welke dorpen een eigen team bestond en welke dorpen regelmatig werden bezocht door zwaarddansteams. Het ontbreken van details in de reeds schaarse geschreven bronnen maakt het niet gemakkelijker.
Nb: een traditie als deze van Plough Monday is, voor zover wij weten, bij ons niet bekend. Maar kijk even naar de datum: het is de bij ons bekende Verloren Maandag. Het inzamelen van geld en goederen in deze pertode van jaar is bij ons terug te vinden in het Driekoningenzingen.
wensen
Een van de eerste, die ons wensen toezond voor het jaareinde, was Dr. Hannah Laudová, die er aan toevoegde, dat ze ons nog net op de televisie aan het werk had gezien, bij opnamen, die gemaakt werden bij de herhalingen en die begin december op de tsjechische televisie kwamen.
Best wishes and Season's Greëtings ook van Trevor Stone, die ons laat weten, dat hij het klaargespeeld heeft om de toelating los te maken, dat wij vrijdag 18 mei 1984 in hartje York kunnen dansen en kollekteren. Mogelijk krijgt hij het ook voor elkaar, dat wij ’s avonds van dezelfde dag een optreden kunnen verzorgen in het York Art Centre, wellicht in samenwerking met een plaatselijke dansgroep. Zo zouden wij alvast een gedeelte van onze reiskosten kunnen rekupereren!
Ook beste wensen en een lange brief uit Grenoside van The Grenoside (Traditional) Sword Team. Zij schrijven, dat het hen ontzettend speet, dat zij zich niet konden vrijmaken voor Strážnice. Maar... “they are all looking forward to the Longsword Week end in Malton” Zij hopen ons daar te kunnen weerzien en hebben reeds geruchten opgevangen, als zouden beide teams tesamen op toer gaan de zaterdag! :Zij voegen er de uitnodiging aan toe, aan diegenen, die enkele dagen nog in Engeland willen blijven plakken, om langs Grenoside te komen en er te genieten van hun gastvrijheid, (wie interesse heeft kontakteert Renaat, die groepeert). Verder nodigen zij ons uit in juli 1985, zo mogelijk voor het eerste weekend (5/6/7 juli), voor een lokaal volksdansfestival in Grenoside. En verder schrijven zij nog: We still talk about what a marvelous time we had, it must be the best weekend the team have spent dancing out with another side. Dat dan, voor wie het niet moest begrepen hebben, in verband met hun voorbije blitzbezoek aan Antwerpen!
redaksie: renaat van craenenbroeck
vleminckveld 29 antwerpen
tl (03) 233 61 48