editoriaal

Vwala, hier zijn wij met nummer twee. Op tijd. Bedankt voor het uiterst simpatieke onthaal van nummer een. De (vlotte) steun van (voorlopig) zesentwintig abonnenten helpt ons over onze eerste financiële moeilijkheden heen. Wij volharden dus met uw steun, maken het kort en doen deze maand zoals beloofd een boekske open over ons tentoonstellingske ter gelegenheid van tien jaar zwaarddans.

redaktie.

 

OVER EEN TENTOONSTELLINGske....

Januari 1979 werd het duidelijk dat onze grootse plannen om een tentoonstelling te houden over de zwaarddansen in de Nederlanden, dat dan ter viering van ons tweede lustrum, gedoemd waren om in het water te vallen. De stad (en van harte onze dank daarvoor) was wel zo vriendelijk geweest ons een zaal van het Jordaenshuis ter beschikking te stellen, maar toen wij gingen praten met de bevoegde instanties rezen plots zoveel praktische moeilijkheden op: brandveiligheid, bewaking en vooral ... financiën!, dat wij met zeer bezwaard gemoed het projekt moesten laten schieten. Kan het niet in het groot, dan zoeken wij het in het kleine, maar opgeven, dat niet! Er werd in zeven haasten besloten een fototentoonstelling te organiseren over de afgelopen tien jaar. Een organisator? Ver hoefden wij niet te zoeken om dé man met de nodige kapaciteiten te vinden: Mark Van Orshoven, liefst acht jaar deelnemer als nar, zelf een zeer goede amateur-fotograaf en daarbij (kostbaar iets) beschikkende over een aantal vrije avonduurtjes!
Mark werd gepolst. Was razend entoeziast en het hele welslagen is te danken aan zijn inzet. Even realizeren, dat Mark in de loop van de dag zowat de spil is waarrond alles draait bij de firma Van Hove te Wommelgem, dat hij geen auto meer (wil) bezitten en dus alle nodige verplaatsingen (in de - herinner u soms bizonder barre weersomstandigheden) met het fietske, den tram, de bus of "tram twee" aflegde. Klak af!

Punt één bestond er nu in een ander geschikt lokaaltje te vinden. Onze vrienden van Den Hopsack snelden ons hierbij weer eens ter hulp. Zij zouden er voor zorgen dat de voorste lokalen zouden kunnen gebruikt worden. Bedankt, mensen van Den Hopsack, wij begrijpen nog altijd niet waar ge al die meubels en dat gerief hebt kunnen verstoppen, maar één ding is zeker, wij kregen de plaatsen in prima staat.
Iemand die daarvoor in onze ogen een speciaal bloemeke mag krijgen is Bob Beynen (de muzikant voor diegenen die geen achternamen kennen). Bob heeft die lokalen met zijn schildersoog eens gemonsterd, ze te licht bevonden en heeft, een paar dagen voor de zwaarddans, ze nog in de verf gezet...

Punt twee was minder eenvoudig: materiaal bijeenbrengen. Een eerste speurtocht in het Lange-Wapperarchief leverde ruim honderd foto's en fotokes op, naast een bijna volledige reeks affisjes. Maar... vele foto's droegen geen vermelding van jaar, zodat het bijna een hele dag zoeken vergde om aan de hand van de dansers of van de gekiekte weersomstandigheden uit te maken of het nu een foto van 1972 dan wel van 1973 betrof. Maar Mark en Renaat kunnen goed deduceren, zodat vanaf dan alle foto's, in het Lange-Wapperarchief identificeerbaar zijn!
De bazis was er. Wij wilden meer. Renaat Van Craenenbroeck werd er op uitgezonden om met de kranten te gaan praten. Bij de groep Laatste Nieuws (Nieuwe Gazet) was het Willy Heyninck (een simpatizant, natuurlijk) die hem gewillig het oor verleende. Op de Gazet van Antwerpen was het Jos Somers. Zij zorgden beiden voor een krantenartiekel, waarin alles over tien jaar zwaarddans uit de doeken werd gedaan en waarin naar fotomateriaal voor de tentoonstelling werd gevraagd. En er kwamen reakties ... Zelfs voor het verschijnen van het artiekel was er reeds iemand (van Wijnegem, maar verder weet ik het echt niet) die in Renaats brievenbus een aantal foto's had gedeponeerd (herinnert gij U nog, dat Mark - verleden jaar! - een briefje heeft laten ronddelen met de vraag naar foto's?).
Zo kwamen van volgende (uiteraard) simpatizanten foto's en dia's in onze handen:

Pol Debie, Italiëlei, Antwerpen
Gilbert Driesen. Waterstraat, Stabroek
Robert en Michaël Cloos, Bikschotelei 100, Berchem (de realizators van de zwaarddansfilmen, die wij u hopen uitgebreid te kunnen voorstellen in een volgend nummer van Ot Zweertdanserke)
de heer Goos, St-Lambertusstraat. Berchem, de voorzitter van de Berchemse heemkundige kring.
Lode Herbosch, Statiestraat, Berchem
de heer Moens, Saffierstraat, Berchem
de heer Van Staeyen, Luchtvaartstraat, Borgerhout
mevrouw E.Vanbets
het wijkhuis Den Hopsack

en verscheidene onbekenden, die heel bescheiden een omslag met foto's of zelfs losse foto's deponeerden in Renaat's postbus.

Onze hartelijkste dank voor de genomen moeite!
Onnodig te zeggen, dat Mark hier voor het overgrote deel op de proppen moest komen.

Punt drie en nog minder eenvoudig: waarop en hoe stellen we die foto's tentoon? Paniekerig werd er gepraat over spaanderplaten, op te hangen aan de balken van Den Hopsack, tot Mon Westers rustig beweerde: "Komt in orde!". Ons verbaasde het een beetje, maar Mon legde uit, dat hij een toffe schoonvader bezat, de heer Koolen, die directeur is bij Estée Lauder te Oevel (of daar in de buurt) en dat men daar beschikte over tentoonstellingspanelen. En Mon bracht dat voor elkaar! Rees evenwel direkt een volgend probleem: vervoer! Toen bleek plots Leo Van Loon ook over een toffe schoonvader te kunnen beschikken, de heer Rik van der Keilen, die een auto- en meubelgarnierderij heeft te Herenthout en die een kamionet ter beschikking wil stellen! En zo zien wij een paar dagen voor de zwaarddans Mon en Leo op weg naar Herenthout, naar Oevel, naar Antwerpen en terug naar Herenthout om de panelen ter plaatse te krijgen. En een paar dagen na de zwaarddans weer hetzelfde spel, maar dan in een enigzins andere volgorde.

Bedankt én schoonvaders én Mon én Leo.

En dan gaat het rap. De panele!n kunnen een ekstra-schildering best verdragen, en Mark krijgt de hulp van Piet Bombeke en Hilde Van Der Linden.

Mark is intussen overrompeld door de binnenstromende dia's. Hij vindt bij de fotohandel Rembrandt op het Klapdorp de nodige hulp voor een automatische projektie. Frank Claes en Renaat zullen hem hierbij nog helpen voor het ophalen en terug wegbrengen.

Zaterdag 24 maart is het zover: Wis en Frank Claes komen nog een handje toesteken.

Iedereen, die heeft meegeholpen: hartelijk bedankt. Wij haalden deze tentoonstelling als voorbeeld naar voor, om aan te tonen, dat wat gebeurt bij en rond de zwaarddans het rezultaat is van de inspanningen van velen. Een soortgelijk verhaal bestaat er rond het ontstaan van ons paard, maar dat vertellen wij later ... Nogeens, bedankt, allemaal.

* * *

16 maart 1980

De datum voor nummer 11! Schrijf hem nu reeds ergens op en vergeet hem niet meer ....

* * *

Het blijkt, dat er in de tabel, die in nummer 1 verscheen, toch nog enkele foutjes geslopen zijn, vooral dan, wat betreft de schrijfwijze van namen. Het zou ons plezieren, zo gij de moeite zou willen nemen, ons dit mede te willen delen op een klein stuksken papier. Een korrekte uitgave kan dan te gepaste tijde verschijnen.

* * *

Er werden nogal wat opmerkingen gemaakt over de datum, die onderaan nummer 1 prijkte: 1 mei 1978. Ontelbaar diegenen, die ons vertelden dat wij al in 1979 waren. Maar, aandacht, het gaat hier om de datum waarop de foto genomen is. Vorig jaar, op 1 mei 1978 nodigde de heer Piet Delbeke, voormalig eigenaar van het huis Delbeke in de Keizerstraat ons uit te dansen op de prachtige binnenkoer, dit vlak voor het huis in andere handen overging (de nv besto). Daaruit ontstonden prachtige foto's, van de hand van fons condes (foto plusj). Maar ook daar willen wij een andere keer uitgebreid praten.

* * *

Mogen wij u ook noteren als abonnent? 150 Bfr op rekening 320-0436041-96 van R.Van Craenenbroeck, 2000 Antwerpen en u helpt ons:

 

REDAKTIE:
Renaat en Eva Van Craenenbroeck
Vleminckveld 29 - 2000 Antwerpen
Tel. (031)33 61 48

 

de dansgroep - de zwaarddans - Renaat Van Craenenbroeck

inhoudstafel - hoofdmenu